Το τασάκι των ονείρων

Ένα τασάκι, τρία camel, οχτώ marlboro, δύο στριφτά και ένα assos mild. Οι χαρακτήρες εφτά ανθρώπων σκόρπιοι σε ένα ξύλινο τασάκι που ξεχειλίζει από οργή και απογοήτευση. Έτοιμο να ξεχειλίσει όπως και οι ψυχές τους από την αγωνία, την απόγνωση και το μπούκωμα. Γόπες τελειωμένες, μισοτελειωμένες και θαμμένες στη στάχτη σαν τα όνειρα και τις ελπίδες των παιδικών και εφηβικών τους χρόνων. Κρατήθηκαν από χέρια πληγωμένα, τρυπημένα από κάθε ειδών αγκάθι, άλλα σκληρά και γερασμένα, άλλα τρυφερά και λευκά, μα και των δύο ειδών χέρια επικίνδυνα και γεμάτα απόγνωση. Χέρια που με δυσκολία πλέον κρατούν τα δάκρυα τους. Περιμένουν μέχρι να γεμίσει το τασάκι των ονείρων τους και πλέον να το αδειάσουν στα σκουπίδια. Γεμάτοι λαιμαργία να ξαναρχίσουν τον ίδιο φαύλο κύκλο χωρίς αυτό να τους οδηγεί πουθενά ή το πιο πιθανό στον αργό θάνατο τους. Ρουφώντας ηδονικά τον καπνό, τις χαμένες ευκαιρίες και ελπίδες τους, κοιτούν με κρυφή αγωνία το μήκος του τσιγάρου κι ελπίζουν να μην τελειώσει ποτέ. Κι όταν τύχει και το παλιό τασάκι ξεχειλίσει τότε βρίζουν για την ατυχία τους, που δεν το πρόσεξαν νωρίτερα. Βρίζουν τη γαμημένη ατυχία τους που τους κατέληξε σε αυτό το σημείο, στο σημείο όπου φτάνει μόνο το μυαλό ενός τρελού και αλληλοκατηγορούνται ως ηλίθιοι για την άγνοια τους. Για την αδιαφορία τους που τους λέρωσε το ωραίο τους χαλί, το μαγικό χαλί των ονείρων τους.