Από μικρά παιδιά οι περισσότεροι έχουμε γαλουχηθεί με ιστορίες σούπερ ηρώων. Αυτές οι ηρωικές μορφές μπορεί να πάρθηκαν μέσα από παραμύθια, έπη, ταινίες & βιβλία. Οι γονείς μας για να μας δώσουν ερεθίσματα ή να πλάσουν τον χαρακτήρας μας αρκούνταν στην εξιστόρηση ιστοριών που ξυπνούσε το ενδιαφέρον μας. Λίγοι είναι εκείνοι που έμεναν αδιάφοροι στο ξεφύλλισμα ενός περιοδικού με πρωταγωνιστές τον superman ή τον spiderman. Όσοι συμφωνούν ας σηκώσουν το χέρι! Στο κείμενο αυτό, θα μιλήσουμε για την επιρροή των σούπερ ηρώων στη ζωή τόσο των παιδιών, όσο και των ενήλικων μέσα από παραδείγματα και αναφορές.

Όμως, ας μπούμε πιο βαθιά στη φιλοσοφία της ηρωικής παραφιλολογίας. Ας ξεκαθαρίσουμε πως οι ήρωες δεν μπορούν να αποτελέσουν παράδειγμα προς μίμηση στον καθένα μας. Μπορούν όμως να δώσουν παραδειγματισμό χάρη στα διάφορα χαρίσματα ψυχικά που κατέχουν, όπως το θάρρος, η αυτοθυσία, η κοινωνική προσφορά, ο εθελοντισμός, κ.ο.κ.  Φυσικά, όταν μιλάμε για τις σωματικές τους ικανότητες που ανήκουν στη σφαίρα του φανταστικού, εδώ πρέπει να γίνει μια παύση και να σκεφτούμε. Υπάρχουν υπέρ-αθλητές, που σχεδόν αγγίζουν  ρεκόρ με παραφυσικές ικανότητες – για εμάς τους κοινούς θνητούς. Παρόλα αυτά, οι συγκεκριμένοι είναι άτομα που με κόπο, αίμα, δάκρυα και ιδρώτα κατάφεραν αυτό που σε εμάς φαίνεται ακατόρθωτο.

Μπορούν οι υπέρ-ήρωες να χρησιμεύσουν ως πρότυπο όχι μόνο στα παιδιά, αλλά και στους ενήλικες; Όλοι θαυμάζουν εκείνους που έχουν δυνάμεις ξεχωριστές και σπάνιες. Κατ’ εμένα, μπορούμε να απομονώσουμε τα χαρακτηριστικά εκείνα που μας εξιτάρουν από τον αγαπημένο μας ήρωα και να τα αφομοιώσουμε στον χαρακτήρα μας. Αλλά, μόνο τα θετικά χαρακτηριστικά! Παραδείγματα όπως, η αυτοθυσία του superman, η δικαιοσύνη του batman ή υπεράνθρωπη δύναμη του Hulk.

Ας δούμε και την άλλη όψη του νομίσματος… Υπάρχουν άνθρωποι της καθημερινότητας που ανήκουν είτε στο οικογενειακό περιβάλλον είτε στον κοινωνικό περίγυρο που έχουν δυνάμεις που θαυμάζουμε. Αρετές, όπως η καλοσύνη, η υπομονή, η ευστροφία και ο αλτρουισμός είναι κάτι που μπορεί να αποκτηθεί μέσα από προσπάθειες και αυτογνωσία. Αυτοί οι άγνωστοι – γνωστοί ήρωες, μπορεί να μην κατέχουν εξωτικές δυνάμεις, αλλά μπορούν να αποτελέσουν πρότυπο για όλους εμάς. Ο παππούς που πολέμησε σε μάχες, η γιαγιά που μεγάλωσε στη φτώχεια τα παιδιά της, ο πατέρας που εργάζεται νύχτα μέρα ή ο φίλος που αρίστευσε στο πανεπιστήμιο έχοντας οικονομικά προβλήματα, είναι μερικά παραδείγματα που πρέπει να εξετάσουμε. Άραγε, αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι ήρωες;

Δεν λέω καλή και η τηλεόραση, όπου προβάλλονται ταινίες σούπερ ηρώων, αλλά το να πατάμε στη γη είναι μακράν σοφό. Εκείνοι που γνωρίζουν τον εαυτό τους ή τουλάχιστον προσπαθούν να τον γνωρίσουν καλύτερα, μπορούν να ξεχωρίσουν ποια χαρακτηριστικά μπορούν να τους βελτιώσουν και να τα εφαρμόσουν στη ζωή τους. Τα παιδιά από την άλλη, μη έχοντας καλή κριτική των πραγμάτων, μπορούν να παρασυρθούν και να διαστρεβλωθεί η πραγματικότητα τους. Οι γονείς εδώ, έχουν το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης.΄

Με λίγα λόγια, τα πρότυπα όταν ξεφεύγουν από τα όρια της λογικής μπορούν να προκαλέσουν επικίνδυνες βλάβες στην ψυχή των παιδιών ή των εφήβων. Πρέπει να ξεχωρίσουμε μέσα από προσωπικούς κανόνες τι αφορά διασκέδαση και τι μέρος της προσωπικότητας μας. Η κριτική σκέψη, η αυτοβελτίωση και ο ρεαλισμός ας είναι τα όπλα για την μάχη της καθημερινότητας. Παρόλα αυτά, το όνειρο για ένα καλύτερο εαυτό μέσα από σύγκριση (με όρια) και προσπάθεια δεν θα πρέπει να παραλείπεται. Α! Και παρεμπιπτόντως, ο αγαπημένος μου ήρωας στην παιδική ηλικία μου ήταν η Candy Candy….