Έξω βρέχει και μου θυμίζει τις ανθρώπινες σχέσεις, πότε ηλιοφάνεια άλλοτε βροχή που πέφτει και ξεπλένει της ψυχής τα βάθη. Σε αυτό το post θα μιλήσω για δεσμούς φιλικούς, οικογενειακούς, αλλά και αισθηματικούς. Δεσμούς που δίχως αυτούς δεν θα ήμασταν παρά αγρίμια σε ένα κόσμο που πλέον θυμίζει ζούγκλα. Πιο πολύ όμως θα αναφερθώ σε σημεία – κλειδιά για την επίτευξη πιο ποιοτικών και μακροχρόνιων σχέσεων που άλλωστε αυτό είναι και το ζητούμενο για μια πιο ολοκληρωμένη ζωή.

Κλειδί no. 1: Η ικανότητα να νοιάζεσαι, αλλά και να σε νοιάζονται αποτελεί μια δύναμη που όλοι κρύβουν μέσα τους. Χωρίς αυτή δεν μπορούμε να εκφράσουμε συναισθήματα όπως αγάπη, αλτρουισμό και καλοσύνη. Δεν χρειάζεται να αρρωστήσει κάποιος για να του αφιερώσουμε μέρος του χρόνου μας. Αυτό πρέπει να γίνεται συνεχώς σε όλες τις σχέσεις μας, είτε πρόκειται για οικογενειακές είτε φιλικές. Όλοι πρέπει να μάθουμε να δίνουμε σε οποιοδήποτε άνθρωπο συναντάμε στην ζωή μας. Ξέρω αυτό μερικοί το θεωρήσουν αδύνατο έως και άδικο. Φυσικά, ανταποκρινόμαστε και ανταποδίδουμε με βάση αυτά που λαμβάνουμε. Εν μέρει στέκει μια τέτοια άποψη, γιατί το κάρμα λέει όπου υπάρχει δράση υπάρχει και αντίδραση. Έτσι, μας μεγάλωσαν (τους περισσότερους από εμάς) να δίνουμε με μέτρο αλλά να απαιτούμε περισσότερα. Δεν παίζεται όμως με αυτόν τον τρόπο το παιχνίδι…

Κλειδί no. 2: Η ικανότητα να εκτιμάς αλλά και να σε εκτιμούν είναι μια ικανότητα που αποκτάται μέσω εξάσκησης. Πόσες φορές εκτιμάμε ένα καλό που μας έκαναν αλλά το “Ευχαριστώ” βγαίνει μέσα από τα δόντια μας, όχι γιατί δεν το εννοούμε αλλά επειδή νιώθουμε αμηχανία? Πρέπει επιτέλους να μάθουμε να δεχόμαστε και να εκτιμάμε κινήσεις από τον περίγυρο μας, χωρίς καχυποψία ή αλαζονεία. Άλλωστε οι ξαφνικές κινήσεις – φιλοφρονήσεις προς εμάς, όχι μόνο μας ανεβάζουν το ηθικό, αλλά μας δίνουν κίνητρο να συνεχίσουμε και να κυνηγήσουμε το άπιαστο. Το ίδιο πρέπει να συμβαίνει και από την πλευρά μας. Το να κάνουμε ένα θετικό και ειλικρινές σχόλιο, μια επιβράβευση ή μια φιλοφρόνηση μόνο γλυκούς καρπούς μπορεί να αποφέρει.

Κλειδί no. 3: Η ικανότητα να σέβεσαι αλλά και να μάθεις τους άλλους να σε σέβονται είναι κρίσιμο στοιχείο στην διατήρηση μακροχρόνιων σχέσεων. Λίγοι είναι εκείνοι που δεν κάνουν διακρίσεις στα πάντα, μάλλον φαντάζει σχεδόν αδύνατο και ακατόρθωτο. Όλοι έχουν κάποια κρυφά ή φανερά “κουμπιά” που οφείλονται σε διακρίσεις, από πιο σοβαρές και φανατισμένες έως πιο ασήμαντες και αστείες. Ο σεβασμός δεν αγοράζεται αλλά κερδίζεται, θα πουν μερικοί. Συμφωνώ, αλλά το να ξέρουμε πως να συμπεριφερόμαστε στις ιδιαιτερότητες των συνανθρώπων μας είναι ένα μάθημα που δεν μαθαίνεται στο σχολείο αλλά μέσα στη ζωή. Το να κερδίζεις όμως και τον σεβασμό του κοινωνικού σου κύκλου δεν είναι εύκολη υπόθεση. Σε μερικούς αρέσει να προκαλούν, να φέρονται ως αλαζόνες, να περιαυτολογούν ή να το παίζουν αμπελοφιλόσοφοι. Τέτοιου είδους άνθρωποι δύσκολα κερδίζουν τον σεβασμό, παρά μόνο από τους όμοιους τους.

Κλειδί no. 4: Η ικανότητα να επικοινωνείς με σωστό και ορθό τρόπο, επικεντρώνοντας στην ουσία των πραγμάτων είναι μια τελευταία ικανότητα που καλλιεργείται μέχρι το πέρας της ζωής μας. Πόσες σχέσεις διαλύθηκαν, πόσες φιλίες διεκόπησαν και πόσες οικογένειες κατεστράφησαν λόγω έλλειψης επικοινωνίας? Το πως επικοινωνούμε δείχνει το ποιόν μας, αλλά και το ποια εικόνα βγάζουμε προς τα έξω. Όλοι έχουμε ένα φανερό, αλλά και ένα κρυφό εαυτό. Παρά ταύτα, για πιο γεμάτες και ικανοποιητικές σχέσεις παντός είδους το σημαντικότερο κλειδί είναι η μεταξύ μας επικοινωνία που περικλείει και τα υπόλοιπα κλειδιά: σεβασμό, εκτίμηση, συμπόνοια. Όλα μαζί κάνουν το τέλειο πακέτο για σχέσεις διαρκείας, σχέσεις με νόημα, υποστήριξη και ενδιαφέρον. Ίσως αυτή η ικανότητα να αποτελεί δείκτη επιτυχίας όχι μόνο στις σχέσεις, αλλά και στην εργασία (Για αυτό θα μιλήσω σε επόμενο post).

Εν ολίγοις, ας μην ψάχνουμε να βρούμε σε άλλους παραπτώματα που εμείς οι ίδιοι έχουμε μέσα μας. Η αλήθειες για το ποιοι είμαστε αργά ή γρήγορα αποκαλύπτονται, όμως μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι μέσα από βαθιά ενδοσκόπηση και ψυχική καλλιέργεια. Μόνο έτσι θα αποκτήσουμε ή θα διατηρήσουμε καλές σχέσεις με τους συνανθρώπους μας. Θαύματα δεν γίνονται μέσα σε μια νύχτα, αλλά θαύματα γίνονται όταν υπάρχει σωστή και ποιοτική επαφή με τον περίγυρο μας, είτε λέγεται φίλος, οικογένεια ή απλά “συνάδελφος” στο ταξίδι στης ζωής. Βλέπε, Άκου και μη Μιλάς….